Slechts een dag na Erik’s jubileum was alweer het moment voor de traditionele inleiding van het Nieuwe jaar. Naast het feestelijke karakter als het eenmaal voltooid is, een interessante gelegenheid om te ontdekken dat de optredende uitputting je langzamerhand dwingt om je meer te ontspannen tijdens je beweging.
Het langzamerhand oplopende tempo wordt iedere 100 slagen door George weer gecorrigeerd met lange kia’s en meer zanshin.
Ieieieieieieieieieiech !
Door de concentratie kon Bo ruim 3 kwartier lang geen Bo-grap maken
Behalve deze foto’s maakte Rob Post ook direct na het einde een groepsfoto waarop te zien is dat we al uitkijken naar het volgende jaar ! ( Thnx 4 the pictures 🙂
2020 wordt het eerste jaar dat we als Aikidojo Amsterdam verder gaan in een nieuwe constructie; Stay tuned !
De organisatie van Aikidojo Amsterdam is vanaf vandaag officieel in handen van een nieuw bestuur dat de vroegere taken van Erik Louw Shihan overneemt. Velen hebben daaraan meegewerkt in het afgelopen jaar en speciale dank gaat naar Sebas van Bokhoven, die enorm veel administratieve problemen hielp oplossen. Natuurlijk wilden we dit niet ongemerkt voorbij laten gaan, alsmede het 40 jarig Jubileum van Erik. We hadden nav. de uitnodigingen al meer aanmeldingen dan in onze eigen dojo zouden kunnen en gelukkig stelde Chu-Shin, oftewel Niek en Thomas, hun lokatie in de Donarstraat voor deze viering ter beschikking hetgeen resulteerde in een bomvolle dojo.
Warming-up van George
Na het openingswoord van Lydia en Erik trainden we olv. Erik, die een aantal basis-oefeningen voordeed op zijn eigen onnavolgbare wijze
Na een relatief korte training volgen er een demo iai-jutsu Katori Shinto Ryu door George, gevolgd door de zwaardkata’s die gedemonstreerd werden door Erik en Marcel. Stephen en Thomas lieten de Bo-kata’s en Tineke en Orhan de Naginata-kata’s zien.
Hubert van Ravensburg Sensei was één van de meerdere Aikidoka’s van het eerste uur en gaf ook een korte maar leuke les. De mat leek tijdens het trainen op een kruispunt in een Aziatische hoofdstad.
Niek gaf daarna les om voor eens en voor altijd af te rekenen met de overtuiging van sommigen aikidoka’s dat hij tegenwoordig alleen maar ‘zacht’ aikido doet en tijdens de afsluitende les van Sensei Dick toonde hij zich een zeer bereidwillige uke
Niek’s mooie ukemi met voeten in de lucht
Cor Slotema, met wie Erik ‘Aikidojo Amsterdam’ decennia geleden oprichtte, was tevens van de partij en vertelde hoe dit destijds was gegaan.
Na de afsluiting ontving Erik een bijzonder geschenk in de vorm van een boek met persoonlijke verhalen van veel van zijn leerlingen en vrienden en konden we vervolgens kijken naar filmpjes die Niek maakte in de afgelopen decennia. Prominente leraren van nu, oefenend in de Govert Flinckstraat, Niek maakte er een montage van die met recht ‘een stukje geschiedenis’ genoemd kan worden. Tevens verzorgde Sander een fantastisch buffet waarvoor hulde !
Zondag 15 december 2019 behaalde Jacob zijn eerste graad en daardoor tevens het Aikidofamilie-paspoort. Het was een leuk en goed examen, ook voor de toeschouwers: De nog af en toe twijfelende inzet van de gevraagde technieken, werd meer dan goed gemaakt oa. door de strak uitgevoerde taisebaki’s die daarmee een sterk effect lieten zien; Vooral bij Shihonage en Iriminage kon Arnold als uke zich heerlijk op de mat laten gooien.
Nikyo; omote of ura ?
Na afloop van het examen klonk er een flink applaus en daarna was de officiële uitreiking van het paspoort door een meer dan tevreden Sensei Dick Willems.
Na de eerste dag trainen olv. Erik Louw Sensei en Chris de Jongh Sensei zijn examens het volgende vaste onderdeel op de Zomerschool. De verwachtingen waren hoog gespannen bij het aantreden van een flink aantal ( aantal flink?) getalenteerde examinandi. Voor Aikidojo Amsterdam waren dat Dick (3eDan), Mark ( Shodan) én onverwacht Han (proefexamen 3eDan)
Suwariwaza met Lydia; Net zo logisch als geniaal
Terwijl Dick natuurlijk al een flinke tijd de meeste lessen van Erik Louw waarneemt, had niemand in de gaten – behalve enkele personen die we niet bij naam noemen – dat hij dit deed met een bescheiden 2eDan, terwijl hij ook regelmatig gastdocent is bij andere dojo’s.
Tachidori – Eén van Dick’s specialiteiten
Ook de uitvoering van Mark was erg de moeite waard en hij had na zijn examen nog energie genoeg om ook nog uke te zijn voor het examen van Dick; Dat is pas samenwerking.
Mooie futari-dori van MarkSanOnverwacht proefexamen
Han is iemand die anderen graag verrast, maar dit overkwam hem nu zelf toen hij op de mat de mededeling ontving dat hij nu éindelijk voor zijn 3e Dan op kon. Al jaren was het wegens zijn acteerwerk niet mogelijk op het examen-tijdstip aanwezig te zijn en daardoor veranderde hij langzamerhand in een wolf in schaapskleren op de mat.
Thomas tevens voor 3e Dan
Thomas heeft zijn eerste jaren bij Erik Louw getraind en later ook andere stijlen aikido onderzocht en heeft natuurlijk inmiddels zijn eigen dojo. Zijn 3e Dan-examen werd misschien door sommigen als ‘hard’ gezien, echter zijn uke’s ( en ook ikzelf soms ) ervaren zijn aikido als effectief en martiaal en juist niet ‘hard’. Het ziet er dus anders uit dan het voelt. Tevens toonde Thomas zich een enthousiaste uke van Chris en onderging meerdere lanceringen, waarbij we zijn ukemi van dichtbij konden bewonderen. De examinandi van de andere dojo’s natuurlijk allemaal ook van harte gefeliciteerd !
De lessen van Chris de Jongh sloten verrassend goed aan bij de Hombu-lijn van Erik Louw en ik geloof dat vrijwel iedereen blij was met zijn lessen. Door de 4 dagen heen toonde zich een opbouw waar alle deelnemers veel aan hebben in de aikidoïsche toekomst.
Slim doordachte oefening
Naast de technische aspecten van het aikido gaf Erik natuurlijk tevens oefeningen met zwaard; De laatste dag eindigde we met een aantal leuke kata’s uit de Kashima Shin Ryu.
Chris en Erik bedankt !Inmiddels gebruikt iedereen een spiegelreflex
Tijdens het laatste weekend van juli 2019 werd het 60jarig bestaan van Aikido in Nederland gevierd. De achterkleinzoon van O’Sensei, Dojo Cho Mitsuteru Ueshiba, kwam voor deze gelegenheid over uit Japan om les te geven, samen met de Nederlandse Sensei’s van het eerste uur. Het weekend werd afgesloten met demonstratie’s ( Embukai) van alle organisatie’s. Voor Yuwakai werd dit gedaan door Toon en Sumeru ( om de uiteenlopende leeftijden te illustreren), Thomas en Maarten met Laura ( representeerde de technische kwaliteit) en natuurlijk Erik Louw Shihan. Erik gaf ook een aparte les op zondagochtend.
Op verzoek behandelde Erik Louw Nikkyo-variaties
Op zondagmiddag nam Dojo Cho de les voor zijn rekening en gaf veel deelnemers de kans ook zelf eens te voelen hoe het is om zijn ‘uke’ te zijn. Op deze eenvoudige manier werd de sfeer tijdens de les veel leuker.
Met iedereen trainen; Symphatieke insteek van onze DojoCho
Later op de middag waren de demo’s van alle organisatie’s. Aikido is écht voor iedereen en daarom werd de eerste demo gedaan door het team van Lydia Zijdel, die daarmee toonde wat Aikido voor ’n geweldige invloed kan hebben wanneer je gehandicapt bent.
Randori tegen maar liefst 4 aanvallers
Dojo Cho Mitsuteru Ueshiba was volgens ondergetekende best tevreden met de Nederlandse Aikido-kwaliteit, want hij sprak meerdere malen de wens uit dat méér Nederlanders zouden moeten gaan aikidoën.
De strakblauwe lucht beloofde al in de vroege ochtend een hete dag, maar eenmaal in de dojo van Marjo van den Heuvel verscheen een verrassend Brabants klimaat dat zich niets aantrok van wat buiten gebeurde. De lessen sloten goed op elkaar aan en werden afgewisseld met niet te korte pauzes waarin frisse versnaperingen waren zoals hete soep. Aan het eind van de training reden we met een flinke groep naar het landgoed van de familie van Marie-José waar de BBQ gestookt zou worden en de tenten opgezet.
Op de zondag: Marie Jamain en Marcel trainen kodachi
Nadat Marie Jamain in het begin van dit jaar in Amsterdam is komen trainen, was het tijd voor een bezoek aan haar dojo in een sub-urb van Parijs: Montreuil-sous-Bois. Gechauffeerd door Rudy ondergingen Marcel, Bo en ik vrijdagmiddag een flink aantal files om net op tijd te arriveren voor de vrijdagavond-training, gevolgd door lekker bier en enigszins naar karton smakende wraps die toch onze honger wisten te stillen. De volgende dag zouden we trainen in het Bois de Vincennes:
Na een geslaagd ontbijt en een stevige wandeling kwamen we bij het Bois de Vincennes ( niet ‘Bois de 25′, hetgeen ik meende te verstaan) en verkenden we de gevarieerde flora en fauna aldaar. Toen eenmaal de zon wat minder fel werd en we ons door een dikke stroom festivalgangers hadden gewurmd, vonden we een rustig plekje waar we de katori-kata’s konden lopen. De hobbelige aarde onder je voeten en het lange gras waar je over struikelde maakte dit extra interessant. De in de verte klinkende festival-muziek was bijna te interpreteren als middeleeuwse trommels, hetgeen een extra realistische sfeertje gaf. Met een gezellig diner op een pittoresk terrasje sloten we de dag af om de volgende dag in weer een andere dojo te trainen; Marcel en Ilona zelfs even in harnas. Tijdens de lunch in een betaalbaar Japans restaurant ontdekte ik dat mijn sushi toch nog een tandje beter zou kunnen.
We hebben genoten van alle leuke momenten in Montreuil en van het samen trainen met de zwaardvechters van Marie. We kijken nu al uit naar een nieuwe ontmoeting !
We bedanken Malte Stokhof Sensei dat hij in en voorafgaand aan het 2e weekend van mei ons weer verder hielp met onze vaardigheden in de Katori Shinto Ryu. De allereerste kata wordt, als we op details gaan letten, regelmatig niet helemaal goed uitgevoerd. Hierbij is de wijze van de bewegen van Otake Sensei en Nobotoshi Sensei ons voorbeeld. Verbetering van de details heeft direct zijn weerslag op onze bewegingen in alle overige kata’s. Ook hierin zien we de schoonheid van onze Ryu: In de basis zitten meteen ook de ‘allergevorderdste’ dingen. Het ceremoniële groeten kreeg uitgebreid aandacht en ook werden er video’s gemaakt van de iai-yutsu die later weer gezamenlijk geanalyseerd werden. Hierdoor zie je niet alleen bij jezelf wat beter kan, maar kunnen anderen ( bij ondergetekende vooral) ook aangeven waar je je aandacht het best op zou kunnen richten.
We hebben inmiddels een stevige kerngroep en het wordt volgens Malte nu tijd dat ons ledental verder gaat groeien.
YouTube voorziet ons tegenwoordig van veel les-materiaal en een aanrader is ook de site van Malte’s dojo in Vietnam te bezoeken.
Alle aanwezigen waren verheugd met de mooie opkomst zowel al vrijdagavond alsook op de zaterdag. Erik Louw Shihan opende de lessen met basis-technieken waarbij oa. shomen-uchi-ikkyo aandacht kreeg. In suwariwaza is de uitgaande beweging met de knie soms lastig te ontdekken als deze wordt voorgedaan; Daarom is het extra leerzaam dat Erik bij alle basis-technieken gedetailleerd uitleg geeft.
Korte toespraak ter ere van Hanneke
Hanneke Rijnders werd in het zonnetje gezet en bedankt voor haar inzet als secretaris van het bestuur van Yuwakai. We zullen haar natuurlijk missen maar ook weer niet, want ze traint fijn met ons door en wie weet zien we haar nu juist vaker.
Aansluitend waren er proefexamens. Van Aikidojo Amsterdam kwam Mark op voor Shodan en Dick, ondanks zijn blessure, voor Sandan ( 3e dan)
Met Arnold als aandachtige uke
Ondergetekende vergat helemaal Thomas te feliciteren met zijn verjaardag. Zijn nieuwe levensjaar luidde hij in met opvallend grote verplaatsingen in suwariwaza waardoor extra goed zichtbaar werd wat de invloed van de taisebakki is in de technieken van aikido.
Sander als gebalanceerde uke
De zondag werd een verrassende laatste dag met hamburgers, big macs, frites and milkshakes als figuurlijke warming-up-vormen. Alle leeftijden doken naar hartenlust in stapels op elkaar om daarna het serieuzere werk in de vorm van aikido te gaan doen; Na de proefexamens leuke lessen van Paul, Marjo en Wim. De matten waren in no-time ingeladen met daarna nog een gezellige borrel in de zon ter afsluiting.
Uitgenodigd door Marcel en dankzij het beschikbaar stellen van de dojo van ChuShin hebben we 5 dagen kunnen trainen olv Alex Guillermo. De eerste dag sprak Alex zijn dankwoord uit richting Erik Louw; Dat hij dankzij hem ontdekte dat je Martial Arts kunt trainen zonder een ‘asshole’ te hoeven zijn en zo kwam hij natuurlijk ook in aanraking met Katori Shinto Ryu. Eerst nog via Amerika belandde Alex snel in Japan en trainde ruim 8 jaar intens met ons grote voorbeeld Risuke Otake Sensei. Alex leerde tevens Japans en daardoor had hij veel kontakt met Otake Sensei. We voelden ons gelukkig dat Alex zijn grote hoeveelheid opgedane kennis met ons deelde. Niet alleen is er flink geschaafd aan de technieken, maar ook kwamen geregeld de achterliggende principes aan de orde. Daarin is het vormende aspect leidend en trainen we om onszelf steeds weer te verbeteren. Alex wist dat erg goed te verwoorden met tal van voorbeelden en eigen belevenissen. Het is onmogelijk te beoordelen wat meer indruk maakte; zijn technieken of zijn bescheidenheid.
Gelukkig is Tineke ook weer aan het trainen en hopen we ook dat de schouderblessure van Dick snel voorbij zal zijn. We kijken verder uit naar de komst van Malte Stokhof Sensei, over wie Alex opmerkte dat hij zonder hem het moeilijk zou hebben volgehouden in Japan.
