Overal ter wereld spreken we van ‘Aikido’ maar alleen in Japan hebben de afzonderlijke lettergrepen in dit woord daadwerkelijk betekenis. ‘Do’ betekent ‘Weg’; In de zin van dat de titel van een komisch/romantisch boek over een kleptomaan bijvoorbeeld ‘De weg van het gappen’ genoemd zou kunnen worden. Dan hebben we het dus met twee letters al wel over een manier van leven.
In de ‘katamewaza’, het aanbrengen van klemmen, zit ook veel meer dan aan de buitenkant lijkt: De klemmen zijn gebaseerd op het veroorzaken van een draaïng van gewrichten in een richting die fysiek weerstand oproept. Degene die de klem ondergaat ( uke) leert zich aanpassen aan de energie ( impact) van degene die de klem zet ( tori) op een manier waarin oa. timing, flexibiliteit en kracht plus je mentale instelling samenkomt; Voor welke reactie kies je ? Een beetje meegaan of juist niet, of misschien loop je zelfs vooruit op de beweging zodat je het contact een beetje vermijdt. Het leuke is dat tijdens het maken van deze keuzes het mentale én het fysieke 1 ding gaan worden. De scheiding valt weg, of beter gezegd, deze blijkt slechts denkbeeldig. Door dit te beseffen ontdek je ‘Ai’.
Moment vóór het aanzetten van een polsklem; Met Marjo en Dick
Degene die de klem zet (tori) zal willen voorkomen dat ‘uke’ door bv. een schrikreactie zich losmaakt; Immers dan is de controle en ook de oefening weg. Om dit goed te leren zal je oa. elk gevoel van willen domineren moeten loslaten. Zo leren beide partijen dus tegelijk.
Plezier én een fit lichaam dus. In de toekomst verwacht ik dat Aikido ook op scholen onderwezen gaat worden zoals vroeger de gymklas. Bij nieuwe generaties zien we namelijk een onbedwingbare behoefte naar wezenlijke verdieping en dan wil je toch ontdekken wat het is dat ‘body&mind’ overstijgt. De verbindende kracht die hiervan uitgaat is waarom mijn eerste leraar Simon Deering vaak zei: “Aikido is family.”
foto by Bas van Wersch – Aikidojo Amstelveen op bezoek in Haarlem
De lettergreep KI zijn we niet vergeten; Daarover een andere keer. Wil je meer weten over de door Aikido Nederland georganiseerde Week van de Aikido, klik dan hier !
Onder toeziend oog van de foto van Erik Louw bij de kamiza werden woensdagavond de laatste voorbereidingen getroffen in de vorm van het leggen van de matten; Lásló reed de bus langs maar liefst 4 lokatie’s met dit jaar ook een aparte mat voor kinderklassen.
Marjo van den Heuvel Sensei opende donderdagochtend de Zomerschool 2022 op zijn typisch eigen wijze en met flinke balansverstoringen die sommigen deden denken aan de technieken van Yokota Sensei van Hombu-dojo. Extra gewichtsverplaatsing en een kleine manipulatie van de elleboog resulteert in een efficiënte techniek. En veel plezier.
Veel plezier, nog niet genoeg balansverstoringCombinatie van beide
De lessen van Marjo waren een fijn begin van de Zomerschool.In de middag zou Thomas Huijgen Sensei les geven, maar hij trainde eerst nog intensief met Niek.
“Meebewegen als Uke”
Op onnavolgbare wijze demonstreerde Thomas Huijgen Sensei hoe je als uke moet oefenen om mee te bewegen op een manier dat tori geen enkele weerstand voelt. Als je dit leert worden je toepassingen van technieken wezenlijk beter. Een ander belangrijk punt van aandacht voor hem is het ‘werken op de lijn’. Geen ‘ongevere’ taisebakki’s maar bewust zijn van waar je precies stapt en op de lijn blijven.
Romeo Biekman Sensei opent de les
Tegelijkertijd waren er op afzonderlijke puzzelmatten voor het eerst op de Yuwakai Zomerschool ook kinder / beginners-klassen. De deelnemers hebben de lessen van Romeo als erg positief ervaren dus dit gaat Yuwakai vast vaker op deze manier organiseren.
“Een goede balansverstoring, al zeg ik het zelf”, zou Adriaan zeggen.
Vrijdagochtend opende Dick Willems Sensei de les. Bekend van zijn ‘bodyworks’ koos hij voor de insteek van het optimaal beheersen van de ukemi.
Bewustzijn trotseert de zwaartekracht
In zijn lessen is veel aandacht gegeven aan het genereren van krachtwerking door juist gebruik van heup en benen. De details op dit gebied bleken gezien de reactie’s ook voor de gevorderden erg welkom.
Bart Brolsma Sensei
Na de lunch volgde de lessen van Bart Brolsma Sensei. In zijn les werd het accent gelegd op de ma-ai; de feitelijke afstand tot elkaar tijdens het uitvoeren van de technieken. “Je kan het een beetje knuffelen noemen”.
Bill Planck en Thomas Huijgen knuffelen
Vanwege de warmte waren alle lessen iets korter dan gepland en zaten we vrijdagmiddag op tijd in de gastvrije kantine om bij te praten. Om te beginnen natuurlijk ook over de herinneringen aan Erik.
Een glaasje Jägermeister ter ere van Erik
We dronken op elkaars gezondheid; Naast Erik’s glas bier stond vaak dit glaasje waarvan de overmaat hem ongelukkig genoeg fataal is geworden. Kampai Erik ! Voor velen blijf je een groot voorbeeld.
Blij met de fijne sfeerKoning van het matten-transport
Johanneke bedacht en voerde uit: De Bonte Avond oftewel Het Spel van de Lange Tongen. Hoewel sommigen ( oa. ik) eerst wat weerstand hadden, bleek het een groot succes en ik ben dankbaar voor het doorzetten van de vele geestige opdrachten die de gemoederen danig in beweging bleken te brengen.
Het begon rustig met een Origami-opdrachtMoeilijker werd het toen Haiku’s bedacht moesten worden
Haiku is Japanse dichtkunst en bestaat uit 3 versregels waarbij de eerste regel uit 5 lettergrepen bestaat, de tweede uit 7 en de derde uit 5 lettergrepen.
Voorgedragen onder toeziend oog van de jury
Het was erg leuk te zien dat alle opdrachten serieus werden uitgevoerd en iedereen goed bij de les bleef.
Na de presentatie’s werd de winnaar direct bekendgemaakt
Wie doet het snelst een hakama om terwijl je dat nog nooit eerder gedaan hebt ? Elk team had minstens één iemand die nog geen zwarte band had en verrast werd door deze opdracht.
Druk overleg en veel hilariteit
Voor de laatste opdracht kreeg elk team een schoteltje 10 wasabi-borrelnoten die vervolgens met stokjes opgegeten diende te worden.
Het was een erg gezellige avond geworden. De tijden van doorzakken op de camping tot diep in de nacht leek ook een beetje voorbij; De meesten wilde graag uitgeslapen zijn voor de zaterdag. Terwijl de eerste twee dagen jonge leraren de lessen verzorgden, zou dit de komende twee dagen gedaan worden door Hubert van Ravensberg Shihan.
Warming-up door Bogusia
Dick Willems: “Deze zaterdag stond in het teken van het recente verlies van onze geliefde meester Erik Louw shihan. Na een toespraak uit het hart van Yuwakai voorzitter Rudolf Dekker en een enerverende warming-up door Bogusia van Ravensberg, verzorgde ik een jo-les in de geest van Erik shihan: Doe je best, maar vergeet niet ook te lachen.
Lachen als je wordt aangevallen
Daarna was het podium aan Hubert van Ravensberg shihan, die de aandacht vestigde op de rol van uke in aikido: het leveren van een serieuze aanval. In de middag werd dit thema verder uitgewerkt door Hubert shihan, doorspekt met anekdotes uit de Nederlandse aikido-geschiedenis en geillustreerd met technieken uit hanmi-handachi. Na afloop van de lessen werden lichaam en geest tot rust gebracht met een coolingdown, om in de avond in optima forma deel te kunnen nemen aan de barbeque.”
Huisje 8, van Johanneke en Quirijn, was gedurende deze Zomerschool de centrale locatie, niet alleen voor de BBQ. Ook de lunches stonden elke middag op deze plek klaar zodat niemand zich hierover hoefde te bekommeren.
Nooit uitgesproken als het over Aikido gaatOpruimen op het Trekkersveld
Voorafgaand aan de les van zondagochtend ruimden de meesten hun kampeerspullen al op; We hadden de afgelopen dagen mooi weer gehad en dat werd ook erg gewaardeerd.
Belangrijke detailsUitleg door Hubert van Ravensberg Sensei
Na de ochtendles werden alle matten gezamenlijk opgeruimd en oefenden we met Hubert een aantal zwaardkata’s van Saito Sensei waarbij de Katori-zwaardvechters moesten proberen de slag met meer rust te maken.
Na afloop werden de aanwezige leraren nog een keer extra bedankt en in het zonnetje gezet; Zij vingen op fantastische wijze het plotselinge verlies van Erik Louw Shihan op, zodat de Zomerschool doorging; Samen met alle aanwezige aikidoka’s ontstond er een bijzondere sfeer die we denk ik niet snel zullen vergeten.
Soms was het stil in de dojo. Er trainden dan enkele zwaardvechters, duidelijk zich concentrerend op het juist uitvoeren van de kata. Het duurde dan niet lang of bovengenoemde vraag klonk als een donderslag door de ruimte, bijna nog in de verre verte door-echoënd, op een toon en met een scherpte die alleen Erik voortbracht. Iedereen gaf direct gehoor en in de dojo kwam het weer tot leven.
Hier denk ik aan nu Erik de overtocht maakte naar de universele ruimte die wij allen delen. Gisteren, op 22 augustus, kwamen van heinde en verre familie en vrienden afscheid nemen van Sensei Erik, van onze Oebidoebi, Conifrere en AikiSan, maar bovenal van de tijd dat we Erik om ons heen hadden. Lionel en Corinne kwamen zelfs uit Parijs om hem laatste groet te brengen.
Het was erg mooi om te zien hoeveel mensen gebruik maakten van de gelegenheid vooraf persoonlijk afscheid te nemen. Jammer dat de financiën geen grote zaal voor iedereen toelieten echter mede dankzij de erehaag na afloop was er een sterk gevoel van verbondenheid. Op het besloten afscheid spraken Dennis, Marcel, Sebas en Lydia.
Dennis: “Altijd goed voor me”Marcel: “Jacobse en van Es”Sebas: “Vaak bellen, smeden en gezellig varen”Lydia: “Nieuwe lintjes komen eraan”
Verrijkende verhalen die voor velen herkenbaar waren illustreerden waarom Erik zo enorm gerespecteerd werd. Malte uit Vietnam was er helaas zelf niet bij, maar verzorgde een video met een sterk verhaal en prachtige beelden van Erik’s laatste jaren in Vietnam wat hem elke keer zo erg goed deed.
Rond 16u was de dienst voorbij en dronken we een kop koffie in de ruimte ernaast waar we nog een beetje beduusd keken naar een video van Erik waarin hij uitlegt wat hij bedoelt met “krimpen en groot blijven” .
Een kwartiertje later gingen we naar beneden om definitief afscheid te nemen in de vorm van de erehaag. Langzaam reed de auto met de kist en de bloemen langs al die mensen die Erik zo graag zag, om vervolgens rechts af te slaan en aan het eind van de straat links het hoekje om. Gelukkig praten wij Nederlanders graag, want de achterliggende leegte viel daardoor wat minder op.
Tegelijkertijd is er nieuw leven in aantocht en onvermijdelijk kwam het voorstel dan maar even langs te gaan bij Jack Dish om verder te praten over die oneindige hoeveelheid herinneringen aan Erik die allemaal gedeeld moeten worden.
Als Aikidojo bedanken we graag iedereen die aanwezig was en iedereen die graag wilde komen maar er onverhoopt toch niet bij kon zijn. We zijn ook blij met het interview waarin hij zijn visie met ons allen deelt.
De fijne lokatie van Aikidojo Amstelveen met voor deur prachtige bloesembomen diende als bijna te krappe vaas voor een boeket van enthousiaste Yuwakai-leden. Iedereen had er zin in. Het is niet lang geleden dat de dojo’s weer open konden en de Lentestage was voor velen een eerste gelegenheid. De opkomst was onverwacht groot en de lessen hadden een uitgedachte opbouw; met dank aan de Sensei’s Erik Louw, Niek Remkes, August Dragt & Pauline Suyl, Paul Janssen, Marco van der Wal, Rudolf Dekker en last but not least Dick Willems.
Meer dan op voorgaande stages hadden ook jongeren de weg naar de stage gevonden, hetgeen een extra leuke sfeer teweeg bracht. Ook de tijden waren iets anders dan gebruikelijk wegens het drukke gebruik van de zaal, maar dat bleek uiteindelijk goed uit te pakken. Eén van de deelnemers ( 40jr en redelijk beginnend ) zei de gehele stage toch als best pittig te hebben ervaren.
Naast onze leraren met 5e en 6e dan gaf ook Dick Willems een inkijkje in zijn ontwikkeling op het gebied van oa. houding en beweging van de lage rugwervels en hoe dat altijd makkelijk te gebruiken is in de technieken. Het grote voordeel hierbij is dat het niet veel uitmaakt naar wiens voorbeeld je een techniek uitvoert; Je kan het altijd toepassen. Natuurlijk zijn we als Aikidojo blij dat steeds meer aikidoka’s dit interessant blijken te vinden.
Yuwakai is de overkoepelende vereniging van een aantal bevriende dojo’s. Ben je geïnteresseerd in aikido ? Bij Aikidojo zijn de eerste lessen gratis en kan je op je gemak kijken of het je zou bevallen. Lees meer …
Natuurlijk was het überhaupt al fijn om de dojo weer in te kunnen. Aikidoka’s zijn over het algemeen goed bewust van het belang van regelmatig bewegen. O’Sensei spreekt over Ki en Aiki als de energiestromen die het leven aan het lichaam geven. Omdat de bij Yuwakai aangesloten dojo’s onderling nogal verschillen, is het van belang om ook met mensen van de andere dojo’s te trainen. Zo stap je uit de gewenning aan de partners uit je eigen dojo en ontwikkelt je techniek zich verder. Gelukkig kan dit weer.
Eerste samenkomst in 2021
wanneer je in 2022 examen gaat doen, is de Lentestage tevens het eerste moment dat de leden van de examen- en gradueringscommissie je technieken kunnen bewonderen. Zorg dus dat ze onder de indruk van je zijn !
Mocht je niet met de fiets of het OV kunnen komen en je hebt geen zin om parkeergeld te betalen, dan is op zaterdag en zondag deze wandeling van een klein kwartiertje een uitkomst. ( Vrijdagavond met blauwe schijf gratis vóór de dojo ! )
11 juli 2021 vergaderden aangesloten dojohouders met het bestuur van Yuwakai over de inhoud van een omvangrijk stuk over ‘hogere graduering’ dat het jaar ervoor klaar is gemaakt voor de eerste presentatie. Welke kenmerken horen erbij als je een eenmaal een hogere graad hebt en wat zijn de verschillen tussen wat bij een 3e Dan hoort en wat bij een 5e Dan ? Niek Remkes maakte hier jaren geleden al een uitgebreide opzet over en deze diende als uitgangspunt voor de huidige vorm.
Eén facet hierin is natuurlijk Het Lesgeven; Af en toe om in te vallen, of juist vaak en met eigen dojo. Met het behalen van een hogere Dangraad komt sowieso meer verantwoordelijkheid. De EvenementenCommissie werd verzocht een alternatief te organiseren voor de Zomerschool. Gewend als we waren aan een externe leraar, blijven we deze keer dicht bij huis. Velen van ons ‘moeten er echt weer in komen’. Ook gevorderden zullen weer veel uren trainen nodig hebben om in hetzelfde gevoel te komen als vóór Covid.
Om dit te stimuleren koos de EvC ‘Uren maken’ als thema én combineert dit met Lesgeven van Aikidoka’s met 4e Dan. Dankzij het bestuur is de sporthal in Oirschot en het kampeerterrein weer beschikbaar op 10, 11 en 12 september en kunnen we met een enthousiaste groep aikidoka’s die uren gaan maken. Dit gaat we doen onder leiding van de volgende leraren: Stephen Clements, Ivar Siccema, Toni Belev, Ron Roeten, Sumeru Pillipes, Bart Verheggen en Johanneke Duchatteau-Bloem
Natuurlijk vieren we dit met gezamelijk verblijf en gezellige maaltijden. ( Wanneer je je vóór 7 augustus opgeeft bij evenementencommissie@yuwakai.nl is het passe-partout beschikbaar voor een speciale prijs. ) Zorg dat je erbij bent, tot in september en geniet van de vakantie !
Al anderhalf jaar geleden deed onze Sensei Dick met succes examen voor zijn 3e Dan en je zou bijna vergeten dat daar een feestelijke uitreiking bij hoort. 20 juni jl. opende Yuwakai het begin van een nieuwe periode waarin we weer redelijk ‘normaal’ aikido kunnen beoefenen. Aangekondigd als een ‘buiten-event’ bleef het tot het laatste moment spannend of de weergoden ons dit wel zouden gunnen. Stukjes hout werden verwijderd van de plek waar het 2e zeil gelegd zou worden en iedereen was blij elkaar weer te zien.
We hadden geluk met het weer. Erik Louw Shihan opende de les na een fijne warming-up van Sumeru. Het grote plantsoen bij Aikinokawa ( de Bos en Vaartschool ) toonde zich een prettige plek met veel ruimte, groen een vogelgefluit.
Na het eerste uur met een aantal basis-technieken was het tijd voor de uitreiking van de Dan-graden. Dankzij de buitensfeer leek het zelfs wel een wat plechtigere gebeurtenis dan in onze gebruikelijke dojo’s. Het duurde niet lang en Dick’s naam werd afgeroepen.
Graag willen we nogmaals Dick feliciteren met deze behaalde graad. Naast het voorzitterschap van Yuwakai dat hij jaren op zich nam toont hij zich in onze school een aikidoleraar met vernieuwende inzichten die ons jaren plezier en vooruitgang beloven. Ook feliciteren we natuurlijk Sumeru, Rudolf, Toni, Marjo en Ron met hun nieuwe graad. Na de uitreiking was een kleine pauze. Lekker even bijkletsen en wat eten. Het begin van de middag werd vervolgens gevuld met 4 korte maar zeker representatieve lessen.
Er werden veel verschillende invalshoeken gepresenteerd waardoor iedereen weer even goed kon ‘her-kalibreren’ en ook elkaar kon aftasten. Op de achtergrond hoorden we etherische muziek van een dansgroep en we konden serieus bezig zijn met onze ‘aikido-ontwikkeling’. Gelukkig hebben we Han-San om dat allemaal weer even grondig te relativeren.
Na de afsluiting hielden we nog een gezellige samenkomst in de tuin van Quirijn en Johanneke, wiens huis direct achter het Florapark ligt. Superbedankt voor jullie gastvrijheid namens iedereen. Yuwakai’s eerste event is achter de rug en hopelijk voor iedereen het begin van een fijne periode met veel aikido-uren !
Nog maar enkele dagen na de feestelijke heropening van onze dojo, zie de foto hierboven, ontvingen we het nieuws dat Otake Sensei ons op 95jarige leeftijd definitief heeft verlaten. Voor velen van de Katori Shinto Ryu zal hij als hét grote voorbeeld in ons geheugen gegrift blijven staan.
Otake Sensei ( links) met Erik Louw Sensei, George en Rob in 2010
Het einde van een tijdperk. Natuurlijk wensen wij zijn familie en iedereen die hem intensief meemaakte veel sterkte. Het enthousiasme waarmee ik dit ‘openings-artikel’ wilde lanceren en de grappige beschrijvingen die ik meende te hebben bedacht, zijn enigszins verwelkt.
Desalniettemin was deze opening een bijzonder leerzame dag en fijn om voor het eerst weer op ouderwetse wijze in de dojo te zijn. Erik Louw Sensei : “Bij het aanzetten van (de Aikido-vorm) ‘Nikyo’ ( oftewel kote mawashi – met dank aan Dick ) is niet alleen het aaien van belang; tevens doe je tegelijkertijd alsof je jeuk onder je knie hebt. ” De toon is gezet.
In 2015 interviewde Dick Willems onze Sensei en Shihan Erik Louw over zijn carrière en ondervindingen in de martial arts. Gezegend met een groot talent en passie doorliep Erik vele fasen en daar vertelt hij op onnavolgbare wijze over. Leuk als je een reactie achterlaat !
Bij Aikidojo Amsterdam hebben we een tijd lang aangepast getraind door de dreiging van het Corona-virus. We hebben zowel voor Aikido als voor Tenshin Shoden Katori Shinto Ryu de trainingen in parken in de open lucht gehouden.
De cijfers in de veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland en omstreken geven het beeld dat er weinig mensen met het Corona-virus besmet zijn, en dat er sinds de maatregelen per 1 juli versoepeld zijn weinig besmettingen bij zijn gekomen. Door deze feiten, samen met het feit dat onze trainingslocatie op Amstelkade 13 over een uitstekend ventilatiesysteem beschikt, denken wij dat het verantwoord is om de trainingen weer binnen te houden. De eerste binnen-lessen zullen plaatsvinden op woensdag 29 juli, en zullen worden gegeven door onze hoofdleraar Erik Louw.
We houden hierbij in ons achterhoofd dat het virus nog steeds op de loer ligt. Wij zullen de trainingen dus aanpassen om het besmettingsrisico nog verder te beperken.
Bij Aikido zullen we, voor wie dat wil, wapenwerk afwisselen met ongewapende technieken. We zullen hierbij in vaste uke/tori paren trainen en op ruime afstand van elkaar werken. Wie geen ongewapende technieken wil oefenen, krijgt meer wapenwerk en kan alleen trainen.
Bij Tenshin Shoden Katori Shinto Ryu trainen we zonder kiai.
Daarnaast vragen we ook onze leden om onderstaande regels in acht te nemen:
heb je klachten: blijf dan thuis en laat je zo snel mogelijk testen;
heeft één van je inwonende familieleden klachten: dan blijf je ook thuis;
bent je 18 jaar en ouder: houd 1,5 meter afstand van anderen bij binnenkomst, in de kleedkamers en waar mogelijk.
was je handen bij binnenkomst en daarna nogmaals bij het betreden van de dojo.
Als je vaak moet niezen als gevolg van allergieën, gebruik dan een mond-neuskapje tijdens de training.
Daarnaast vragen we de leden om voorafgaand aan de eerste binnen-training een verklaring te ondertekenen dat men zich bewust is van de risico’s en zich aan de regels zal houden.
Aikidojo Amsterdam beseft dat de manieren waarop onze leden in de Corona-kwestie staan zeer uiteenlopend zijn, terwijl protocollen voor allen dezelfde zijn. Hier hebben we alle respect voor, en wij vragen de leden ook om respect te hebben voor elkaars zijnswijzen. Wij willen deze verschillen in hun waarde laten, tegelijkertijd nemen we als vereniging onze verantwoordelijkheid in het licht van de feiten.
Zoals gezegd hebben we regelmatig buiten getraind en we zijn blij dat dat voor iedereen goed heeft uitgepakt. In het Amstelpark is een lokatie die veel weg heeft van een openlucht-dojo; Niet te groot en beschut gelegen. Route vanaf de hoofdingang: Over het spoorlijntje en dan rechts aanhouden. Na het terrasje de eerste links en dan na zo’n 70 meter aan de rechterzijde een onopvallend paadje dat schijnbaar nergens toe leidt.
