Trainen in het Noorderpark ( in AmsterdamNoord dus..) op de woensdag hield de laatste maanden in dat we olv. Dick Sensei trainden met boken. Een reguliere Ikkyo, het fysieke voorbeeld van een Lockdown, is onlangs, sinds 1 juli, weer toegestaan; Uitgerekend op de woensdag was het 1 juli en gingen we uit en in de lockdown in de vorm van deze ‘applicatie’. Dick Sensei had ons in de maanden ervoor een voor ons onbekende serie kata’s laten oefenen waarbij de basis ‘aikido’-taisebaki gecombineerd is met de slag van het zwaard. Deze kata’s zijn bedacht door Shirata Sensei, een vooraanstaande leerling van O’Sensei.
In de komende lessen op de woensdagavond ( 18.30 – 20.00) kan je helemaal zelf bepalen of je wel of geen contact wil en ieders wensen hierin worden gerespecteerd. De kata’s met boken ( die je kan doen als je single wilt trainen) zijn eenvoudig maar werken bijzonder goed voor het ontwikkelen van ‘posture’ tijdens de bekende bewegingen irimi, tenkan, tenkai en kaiten.
Woon je in de omgeving en lijkt het je interessant om aikido eens te proberen ? Lees meer over Aikidojo Amsterdam of kom gewoon es meedoen; Aikido is voor jong&oud.
Because of the Corona-virus control measures, there are no Aikido classes at Aikidojo Amsterdam the coming week. But does this mean you can’t train? Absolutely not! Although it’s often said it takes two to do Aikido, there are plenty of exercises you can do by yourself. Even though you’re not going to be able to lock up your training buddies for a while, there’s still plenty you can work on. It might even be a good idea to do this when we get back to our regular schedule!
The Japanese word “ukemi” literally means “receiving body”. In Aikido, we practice techniques by defining roles. Nage is the one who executes the technique, uke is the one who undergoes (receives) the technique. This means that in your typical Aikido practice, about half of what you do is ukemi. So if your ukemi is good, you’re well on your way to being a good Aikidoka.
“Ukemi” is usually used as an umbrella term, consisting of breakfall and rolling techniques, ways of attacking, responding to locks and throws, and more generally as an attitude to training or, if you’re spiritually inclined, to life, the universe and everything. Since we’re focusing on training without a partner and I’m not feeling all that spiritual, in this entry I’ll write a bit about rolling. This doesn’t mean these other aspects are unimportant! We’ll leave the them for another time.
There are plenty of instructional videos on rolling on YouTube, so instead of writing about rolling techniques, I’m going to discuss some finer points. If you have a mat, some grass or an otherwise forgiving surface to practice on, you can do high-speed rolling for cardio, otherwise I suggest you practice slowly to improve your rolling technique. Since only few people practice slow rolling, I’ve included a short video later in this entry. But if possible, mix them up: slow rolls for technique, high-speed rolls for cardio. It’s important to keep in shape in these times!
Here are some things to consider while practicing:
Exhale
When rolling or breakfalling, make sure you exhale. This is both to help you reduce tightness (see below) and to protect your lungs. If you hold your breath during a fall, the air in your lungs has nowhere to go and might rupture the blood vessels within your lungs.
This also helps you reduce the impact on your body. Imagine someone jumping off a roof onto an air pillow. If the air pillow has holes in it to let out the air, the pillow will deflate on impact, protecting both the jumping person and the pillow. If it doesn’t have holes, the impact might either tear the pillow or bounce the jumping person off to a second fall.
Keep extension throughout your body
Many people, except for the exceptionally talented, have the experience of messing up a forward roll due to tightening the muscles. Since people tend to be averse to falling (which is natural), the prospect of falling tends to make them nervous, which results in muscle contraction. This results in blocky, painful falls.
You should also not relax too much, because then your fall will probably do some damage to your spine and joints. Your muscles shouldn’t feel like spaghetti. There should be a bouncy quality to them. To achieve this, rather than thinking of relaxing during your roll, think of expanding.
This will also keep the load off of your shoulder. Many people tend to take the impact for the fall on their elbow, which means the shoulder joint has to soak up a lot of force. This can lead to injury! Getting into the habit of “feeling big” during a roll can prevent this.
Protect the head and spine
A key function of ukemi is that it should help you protect your body during a fall. We usually practice ukemi on mats, but your ukemi should also work on concrete. It’s instructive to keep in mind when practicing rolling.
Try to avoid letting the head touch the mat or rolling over the spine. This is the reason why we roll from shoulder to hip in Aikido, as is demonstrated in the following clip :
The entire movement is a roll
This might seem like a silly statement, but an observation I’ve made in teaching is that many people wait too long to start rolling. The moment you make contact with the floor, you should already be turning around your center.
Sometimes people use their hands as “vaulting poles”; they plant their hand on the mat and “keel over” into the roll. In aikido we usually have some horizontal air-time before this becomes a roll, this is what lets us get away with that. But suppose the trajectory would be steeper (as it is with throws from other martial arts). You would hit floor pretty hard, probably damaging your shoulder area and everything around it. If you start the roll earlier, the rotation will disperse the force to some extent. To be clear, you’ll also want to increase the area of impact (by slapping the mat) in these cases. But since the current topic is rolling, I’m not going to get into that.
So how do you start the roll early? By trying to reach back while you roll forward. In other words, image that the arm that you are rolling over is trying to grab something behind your rear foot. But you can’t reach it because your arm is too short. So you turn your body to be able to reach a bit further, and let that movement turn your body into the roll. So by reaching behind you with your arm, you cause your legs to come over to the front.
Slow rolls
This is an exercise you can do at home, even if you don’t have a mat. Basically what you’re trying to do is roll as slow as possible. It works best from a seated position, because you don’t have to deal with handling the momentum. Here’s a short clip of me taking a crack at this.
If you do this exercise, as noted above:
Keep breathing throughout the roll. You can take multiple breaths, it doesn’t need to be a single exhalation.
Make yourself big, don’t tighten up or collapse.
Roll from shoulder to hip.
Start by reaching behind you.
Something specific for this exercise: if you do this for the first time, you’ll probably collapse when your feet are descending. You can mitigate this by using your free hand as support. So if you’re rolling over your right shoulder, use your left arm as support.
It looks easy, but it isn’t. Once you can do this, you can pay more attention to the points mentioned above, or even come up with your own points of attention. Practicing slowly regularly is a pretty good idea, and not only for rolling. It gives you the opportunity to correct things that you mess up when practicing at speed. Slow is smooth, and smooth is fast.
That’s it for this entry. See you back on the mat in good health soon, after this is all over. Wash your hands, stay inside if you can and if you can’t, maintain 1.5 meters distance. Take care!
Because of the Corona-virus control measures, there are no Aikido classes at Aikidojo Amsterdam the coming week. But does this mean you can’t train? Absolutely not! Although it’s often said it takes two to do Aikido, there are plenty of exercises you can do by yourself. Even though you’re not going to be able to lock up your training buddies for a while, there’s still plenty you can work on. It might even be a good idea to do this when we get back to our regular schedule!
This week we’re going to take a look at our fundamental footwork, in Japanese terms: tai sabaki. As you can see here, you’re required to demonstrate a couple of tai sabaki in order to pass your sixth kyu test in our dojo, the first exam you’ll likely take. The fact that tai sabaki is part of the sixth kyu requirements does notmean that it’s easy! Taisabaki is a key component in every Aikido technique. So if your tai sabaki sucks, all your techniques will suck too.Tai sabaki literally means body management, and in Japanese martial arts usually refers to body movement. Again, like in our previous installment of this blog, the implication is that your entirebody moves, not just a couple of disconnected parts.
This means that when practicing tai sabaki, you have to pay attention to body parts that are “ along for the ride”. In other words: while moving, you have to develop a sensitivity to identify parts of your body that aren’t contributing to your tai sabaki. And you can develop this sensitivity by practicing alone.
Here’s some ideas to keep in mind while practicing.
No leaning
To be clear: full body movement does notmean that you lean into your partner! To understand why this is so, imagine that your partner suddenly disappears in the middle of this exercise. If you’re leaning into your partner, you’ll fall flat on your face! This is something that becomes obvious when practicing alone, since there’s nothing to lean on.
Mind your posture
You can check this before a mirror. In Aikido, your posture is supposed to be erect; your spine should be stretched out from top to bottom. It doesn’t have to be perfectly straight (in fact, that would probably be bad for you), but you should feel some extension there.
Straighten your shoulders
If your posture is like most people’s, you should draw back your shoulders a bit. Don’t overdo it though. Checkpoint: if you raise your hands above your head and let them drop forward, your hands should remain an equal distance apart. If you accidentally hunch your shoulders, they’ll come closer together as they drop.
Don’t overbend your knee
Some people tend to bend their knee too much. The rule of thumb is that, maintaining correct posture, you have to be able to see your toes from over your knee. If you can’t, your bending your knee to much. This has two downsides: you’ve lost mobility and you’ll damage your knees over time.
Pay attention to your opposite side
This is a bit complicated to explain (which is why it took me longer to write this, also because of my deficient skills in drawing). Let’s first consider the statement that in Aikido, we strive to move in a balanced and centered manner. This means that your weight should be equally distributed among your feet and your center of gravity should be between your feet.
Now let’s take a look at ‘normal’ movement: a step (or, tai sabaki irimi if you will). What most people do is they shift their weight onto one leg and then swing their leg forward (see below, the thick line on the foot means that all the weight is on that foot).
As you can see, this way of stepping is not centered. If all the weight is on one leg, this means the center of gravity can never be in the middle.
So how can you step and remain centered? The answer is pretty complicated, but it involves paying attention to your opposite side. That means that if you want to step forward in a centered way, necessarily your opposite side should feel like there is some backwards force on it, like below.
See how the center of the circle is neatly between the feet?
So if you want to practice tai sabaki, pay attention to the following:
Tai sabaki irimi: as you come forward with one side, pay attention to your “support” side coming back
Tai sabaki tankan: as you turn backwards with one side, pay attention to your “support” side coming forward
Tai sabaki irimi tankan: as you step forward and then turn, pay attention to your support side coming backwards and then forwards.
Pretty complicated, right? As I said at the start of this entry, the fact that tai sabaki is a sixth kyu requirement doesn’t mean it’s easy. In fact, in Japanese martial arts you usually learn the most complicated things first, so you can practice them the most. So if you’re bored with your social distancing during this pandemic, it’s probably a good idea to go over the sixth kyu requirements again and ask yourself what you are supposed to learn from this.
In the beginning stages, we learn Aikido by imitating our teachers, and that will keep you busy for a couple of years. It’s an important phase, but it’s also a phase you’ll have to transcend at some point (I’m not saying I’m there, but I definitely don’t want to stay at the level I’m currently at). Reflecting on the basics, coupled with critical self-evaluation, will help you in due time to build up a profound understanding of Aikido.
Bonus section: hiji kime osae/ hiji shige/rokkyo
Now that we’re talking about opposite sides, it might be interesting to consider this is the context of a technique, in this case the waza of many names: rokkyo (AKA hiji kime osae, hiji shige, ude hishige). It’s the lock pictured below (by the way, this is Gozo Shioda sensei, the founder of Yoshinkan Aikido):
In our dojo, we finish this lock in two ways: omote (step forward with the back leg) and ura (step backwards with the front leg). Notice that the position of the lock on the arm is centered: Shioda sensei has both arms in front of his body and the elbow lock is right in front of his torso). If you would take your finishing step in an uncentered way, your center of gravity would no longer align with the position of the lock.
Notice that if you take a centered step, you don’t have this problem. Additionally, if you’ve practiced centered stepping, omote and ura are suddenly way more similar. They’re basically the same move, resolved in a different way.
This one example of how tai sabaki is an important component of your technique. In this case, it makes the lock much more convincing for your uke.
That’s it for now folks. I hope you find some value in this entry, and to see you back on the mat in good health soon. Take care!
Because of the Corona-virus control measures, there are no Aikido classes at Aikidojo Amsterdam the coming week. But does this mean you can’t train? Absolutely not! Although it’s often said it takes two to do Aikido, there are plenty of exercises you can do by yourself. Even though you’re not going to be able to lock up your training buddies for a while, there’s still plenty you can work on. It might even be a good idea to do this when we get back to our regular schedule!
In this installment, we’re going to take a look at Ame no Torifune. This exercise (like many others) is often seen as a warmup exercise, but it’s more than that. Take a look at O-sensei demonstrating this exercise with Terry Dobson:
As with many exercises in Aikido (including technique), it’s instructive to ask yourself what you’re supposed to learn from it, aside from how to do it exactly. My (admittedly limited) take on this is that you’re trying to learn a form of full-body movement.
So, with this in mind, take a look at the video first and check out how O-sensei does this exercise. First, note that he does it in a couple of different ways. If you look at his arms, at first he seems to swing them up in arc, later he thrusts them out. If you look at his torso, first he keeps his hips straight, later he turns while coming back. What do you do? Now try it the other way. How does this feel? Are you engaging your entire body? If not, what seems to be missing? Now try to add that. Ask yourself those three questions repeatedly. You can spend a good amount of time improving your Ame no Torifune this way.
Here’s some things to consider:
Are you stable while doing this? Does your heel keep touching the ground or is it coming up? Check the video again. What is O-sensei doing?
How far are your knees coming forward? If you can’t see your toes when you’re coming forward, you should probably tone it down for two reasons. One: you’re messing up your knees, and two: you’re reducing your mobility. You’re making it too hard for yourself to come back. Check the video again. What is O-sensei doing?
Are your legs involved when you do this exercise? In what way? Is one leg doing more than the other leg? Does that mean that you’re under-engaging that leg, or over-engaging the other? Can you balance this out? Check the video again. What is O-sensei doing?
Is your spine engaged? In what way? Can you switch it around? Does this make it easier or harder? Check the video again. What is O-sensei doing?
Are your shoulders tense or relaxed? Are you hunching? Are your shoulders coming forward and backward? Can you keep them relaxed and stable? Can you reduce the stiffness? Can you reduce it even more? Check the video again. What is O-sensei doing?
What are your arms doing? Do they feel tense or stiff? Can you reduce the stiffness? Check the video again. What is O-sensei doing?
Overall: do you feel balanced? Do you feel your entire body is engaged and coordinated? Is there any stiffness and can you get rid of it?
That’s it for now folks. I hope you find some value in this exercise, and to see you back on the mat in good health soon. Take care!
De organisatie van Aikidojo Amsterdam is vanaf vandaag officieel in handen van een nieuw bestuur dat de vroegere taken van Erik Louw Shihan overneemt. Velen hebben daaraan meegewerkt in het afgelopen jaar en speciale dank gaat naar Sebas van Bokhoven, die enorm veel administratieve problemen hielp oplossen. Natuurlijk wilden we dit niet ongemerkt voorbij laten gaan, alsmede het 40 jarig Jubileum van Erik. We hadden nav. de uitnodigingen al meer aanmeldingen dan in onze eigen dojo zouden kunnen en gelukkig stelde Chu-Shin, oftewel Niek en Thomas, hun lokatie in de Donarstraat voor deze viering ter beschikking hetgeen resulteerde in een bomvolle dojo.
Na het openingswoord van Lydia en Erik trainden we olv. Erik, die een aantal basis-oefeningen voordeed op zijn eigen onnavolgbare wijze
Na een relatief korte training volgen er een demo iai-jutsu Katori Shinto Ryu door George, gevolgd door de zwaardkata’s die gedemonstreerd werden door Erik en Marcel. Stephen en Thomas lieten de Bo-kata’s en Tineke en Orhan de Naginata-kata’s zien.
Hubert van Ravensburg Sensei was één van de meerdere Aikidoka’s van het eerste uur en gaf ook een korte maar leuke les. De mat leek tijdens het trainen op een kruispunt in een Aziatische hoofdstad.
Niek gaf daarna les om voor eens en voor altijd af te rekenen met de overtuiging van sommigen aikidoka’s dat hij tegenwoordig alleen maar ‘zacht’ aikido doet en tijdens de afsluitende les van Sensei Dick toonde hij zich een zeer bereidwillige uke
Cor Slotema, met wie Erik ‘Aikidojo Amsterdam’ decennia geleden oprichtte, was tevens van de partij en vertelde hoe dit destijds was gegaan.
Na de afsluiting ontving Erik een bijzonder geschenk in de vorm van een boek met persoonlijke verhalen van veel van zijn leerlingen en vrienden en konden we vervolgens kijken naar filmpjes die Niek maakte in de afgelopen decennia. Prominente leraren van nu, oefenend in de Govert Flinckstraat, Niek maakte er een montage van die met recht ‘een stukje geschiedenis’ genoemd kan worden. Tevens verzorgde Sander een fantastisch buffet waarvoor hulde !
Zondag 15 december 2019 behaalde Jacob zijn eerste graad en daardoor tevens het Aikidofamilie-paspoort. Het was een leuk en goed examen, ook voor de toeschouwers: De nog af en toe twijfelende inzet van de gevraagde technieken, werd meer dan goed gemaakt oa. door de strak uitgevoerde taisebaki’s die daarmee een sterk effect lieten zien; Vooral bij Shihonage en Iriminage kon Arnold als uke zich heerlijk op de mat laten gooien.
Na afloop van het examen klonk er een flink applaus en daarna was de officiële uitreiking van het paspoort door een meer dan tevreden Sensei Dick Willems.
Na de eerste dag trainen olv. Erik Louw Sensei en Chris de Jongh Sensei zijn examens het volgende vaste onderdeel op de Zomerschool. De verwachtingen waren hoog gespannen bij het aantreden van een flink aantal ( aantal flink?) getalenteerde examinandi. Voor Aikidojo Amsterdam waren dat Dick (3eDan), Mark ( Shodan) én onverwacht Han (proefexamen 3eDan)
Terwijl Dick natuurlijk al een flinke tijd de meeste lessen van Erik Louw waarneemt, had niemand in de gaten – behalve enkele personen die we niet bij naam noemen – dat hij dit deed met een bescheiden 2eDan, terwijl hij ook regelmatig gastdocent is bij andere dojo’s.
Ook de uitvoering van Mark was erg de moeite waard en hij had na zijn examen nog energie genoeg om ook nog uke te zijn voor het examen van Dick; Dat is pas samenwerking.
Han is iemand die anderen graag verrast, maar dit overkwam hem nu zelf toen hij op de mat de mededeling ontving dat hij nu éindelijk voor zijn 3e Dan op kon. Al jaren was het wegens zijn acteerwerk niet mogelijk op het examen-tijdstip aanwezig te zijn en daardoor veranderde hij langzamerhand in een wolf in schaapskleren op de mat.
Thomas heeft zijn eerste jaren bij Erik Louw getraind en later ook andere stijlen aikido onderzocht en heeft natuurlijk inmiddels zijn eigen dojo. Zijn 3e Dan-examen werd misschien door sommigen als ‘hard’ gezien, echter zijn uke’s ( en ook ikzelf soms ) ervaren zijn aikido als effectief en martiaal en juist niet ‘hard’. Het ziet er dus anders uit dan het voelt. Tevens toonde Thomas zich een enthousiaste uke van Chris en onderging meerdere lanceringen, waarbij we zijn ukemi van dichtbij konden bewonderen. De examinandi van de andere dojo’s natuurlijk allemaal ook van harte gefeliciteerd !
De lessen van Chris de Jongh sloten verrassend goed aan bij de Hombu-lijn van Erik Louw en ik geloof dat vrijwel iedereen blij was met zijn lessen. Door de 4 dagen heen toonde zich een opbouw waar alle deelnemers veel aan hebben in de aikidoïsche toekomst.
Naast de technische aspecten van het aikido gaf Erik natuurlijk tevens oefeningen met zwaard; De laatste dag eindigde we met een aantal leuke kata’s uit de Kashima Shin Ryu.
Tijdens het laatste weekend van juli 2019 werd het 60jarig bestaan van Aikido in Nederland gevierd. De achterkleinzoon van O’Sensei, Dojo Cho Mitsuteru Ueshiba, kwam voor deze gelegenheid over uit Japan om les te geven, samen met de Nederlandse Sensei’s van het eerste uur. Het weekend werd afgesloten met demonstratie’s ( Embukai) van alle organisatie’s. Voor Yuwakai werd dit gedaan door Toon en Sumeru ( om de uiteenlopende leeftijden te illustreren), Thomas en Maarten met Laura ( representeerde de technische kwaliteit) en natuurlijk Erik Louw Shihan. Erik gaf ook een aparte les op zondagochtend.
Op zondagmiddag nam Dojo Cho de les voor zijn rekening en gaf veel deelnemers de kans ook zelf eens te voelen hoe het is om zijn ‘uke’ te zijn. Op deze eenvoudige manier werd de sfeer tijdens de les veel leuker.
Later op de middag waren de demo’s van alle organisatie’s. Aikido is écht voor iedereen en daarom werd de eerste demo gedaan door het team van Lydia Zijdel, die daarmee toonde wat Aikido voor ’n geweldige invloed kan hebben wanneer je gehandicapt bent.
Dojo Cho Mitsuteru Ueshiba was volgens ondergetekende best tevreden met de Nederlandse Aikido-kwaliteit, want hij sprak meerdere malen de wens uit dat méér Nederlanders zouden moeten gaan aikidoën.
De strakblauwe lucht beloofde al in de vroege ochtend een hete dag, maar eenmaal in de dojo van Marjo van den Heuvel verscheen een verrassend Brabants klimaat dat zich niets aantrok van wat buiten gebeurde. De lessen sloten goed op elkaar aan en werden afgewisseld met niet te korte pauzes waarin frisse versnaperingen waren zoals hete soep. Aan het eind van de training reden we met een flinke groep naar het landgoed van de familie van Marie-José waar de BBQ gestookt zou worden en de tenten opgezet.
Alle aanwezigen waren verheugd met de mooie opkomst zowel al vrijdagavond alsook op de zaterdag. Erik Louw Shihan opende de lessen met basis-technieken waarbij oa. shomen-uchi-ikkyo aandacht kreeg. In suwariwaza is de uitgaande beweging met de knie soms lastig te ontdekken als deze wordt voorgedaan; Daarom is het extra leerzaam dat Erik bij alle basis-technieken gedetailleerd uitleg geeft.
Hanneke Rijnders werd in het zonnetje gezet en bedankt voor haar inzet als secretaris van het bestuur van Yuwakai. We zullen haar natuurlijk missen maar ook weer niet, want ze traint fijn met ons door en wie weet zien we haar nu juist vaker.
Aansluitend waren er proefexamens. Van Aikidojo Amsterdam kwam Mark op voor Shodan en Dick, ondanks zijn blessure, voor Sandan ( 3e dan)
Ondergetekende vergat helemaal Thomas te feliciteren met zijn verjaardag. Zijn nieuwe levensjaar luidde hij in met opvallend grote verplaatsingen in suwariwaza waardoor extra goed zichtbaar werd wat de invloed van de taisebakki is in de technieken van aikido.
De zondag werd een verrassende laatste dag met hamburgers, big macs, frites and milkshakes als figuurlijke warming-up-vormen. Alle leeftijden doken naar hartenlust in stapels op elkaar om daarna het serieuzere werk in de vorm van aikido te gaan doen; Na de proefexamens leuke lessen van Paul, Marjo en Wim. De matten waren in no-time ingeladen met daarna nog een gezellige borrel in de zon ter afsluiting.